Sababu 10 za Kuamini Kwamba Msalaba wa Yesu Ndiyo Ushindi wa Mungu Dhidi ya Uovu

Pr Enos Mwakalindile
Jul 16
7 min read

Kwanini Mungu hakuzuia mateso bali akayapitia mwenyewe?

"Twaamini, na kwa sababu hiyo twanena" (2 Wakorintho 4:13)

Taji la dhahabu limewekwa kwenye reli ya daraja, ukiangalia mandhari ya jiji lenye majengo nyuma na mto unayoangaza kwa mwanga wa jua.

Utangulizi

Katika dunia iliyojaa majanga, udhalimu, mateso, na huzuni zisizofutika, swali la muda wote husikika tena na tena: Ikiwa Mungu yupo na ni mwema, kwa nini hakuuzuia uovu? Lakini injili ya Yesu Kristo haitupi jibu la mbali, bali jibu lililovikwa mwili: Mungu hakukaa mbali, alishuka na akabeba mzigo huo. Msalaba haukuwa ajali ya historia—ulikuwa silaha ya Mungu ya kushinda giza kwa njia isiyo ya kawaida kabisa: upendo unaojitoa.

Tazama hapa sababu 10 zinazotufanya kuamini kwamba msalaba wa Yesu si kushindwa, bali ndicho kilele cha ushindi wa Mungu dhidi ya uovu.

1. Msalaba wa Yesu Unaonyesha Ushindi Kupitia Huduma ya Kujitoa

Katika ulimwengu unaotukuza nguvu, hila na mafanikio ya kisiasa, msalaba wa Yesu unasimama kinyume kabisa. Yesu alijinyenyekeza hadi kifo cha aibu msalabani, si kwa sababu alishindwa, bali kwa sababu alichagua kushinda kwa upendo wa kujitoa. Katika Marko 10:45, Yesu anasema kuwa hakuja kutumikiwa bali kutumika na kutoa maisha yake kuwa fidia kwa wengi. Hili ni pigo kwa fikra ya dunia kwamba ushindi hupatikana kwa kulipiza kisasi au kujilinda; kwa Yesu, ushindi unapatikana kwa kujitoa kwa ajili ya wengine.

Kwa maana hiyo, huduma ya msalaba ni kiini cha utawala wa Mungu. Katika Wafilipi 2:5–11, Paulo anaeleza kwamba Yesu, ingawa alikuwa sawa na Mungu, hakushikilia nafasi hiyo bali alijinyenyekeza hadi kifo cha msalaba. Hapo ndipo Mungu alipomtukuza zaidi ya wote. Katika dunia yetu ya leo iliyojaa uchoyo na ubinafsi, msalaba hutufundisha kwamba nguvu halisi ni uwezo wa kujitoa kwa ajili ya wengine—kama mama anayemhudumia mwanae bila kulala, au daktari anayehatarisha maisha yake kwa wagonjwa katika maeneo ya vita.

2. Msalaba Ni Hukumu ya Mungu Juu ya Uovu

Katika mateso ya Yesu, Mungu hakufumba macho kwa dhambi; aliiweka wazi kwa namna isiyo na kifani. Warumi 8:3 inasema kwamba Mungu alimtuma Mwanawe katika mfano wa mwili wa dhambi ili kuihukumu dhambi katika mwili. Msalaba haukuwa tu njia ya wokovu bali pia kioo kilichoonesha sura mbaya ya dhambi—ni mahali ambapo uzito wa dhambi na gharama yake vilionekana wazi. Mungu hakusema tu kwamba uovu ni mbaya; aliuchukua na kuuondoa kupitia Yesu.

Hii inamaanisha kuwa Mungu si kiongozi mlegevu anayepuuzia maovu ya dunia. Katika Warumi 3:25–26, Paulo anaeleza kuwa Mungu alimuweka Yesu kuwa sadaka ya upatanisho, ili aonekane kuwa mwenye haki na mwenye kuhesabia haki wale wamwaminio Yesu. Hili linatufariji leo kwa sababu linathibitisha kwamba Mungu atashughulikia uovu—si kwa kukwepa mateso bali kwa kuubeba na kuuhukumu mwenyewe. Msalaba ni ahadi ya kwamba haki haijasahaulika, bali imeanzishwa upya katika damu ya Yesu.

3. Msalaba Unavunja Nguvu za Giza

Yesu hakufa tu kwa ajili ya dhambi binafsi, bali alihusika moja kwa moja na vita vya kiroho dhidi ya nguvu za giza. Wakolosai 2:15 inasema wazi kuwa kwa msalaba, Yesu alivua mamlaka na enzi, na kuzifanya kuwa kitu cha dhihaka, akizishinda mbele ya watu wote. Huu ni ushindi wa kiroho dhidi ya kila miungu ya uongo, mfumo wa uonevu, na nguvu za kipepo zinazowatesa wanadamu. Kifo chake kilikuwa ushindi halisi dhidi ya Shetani na majeshi yake.

Katika dunia ya leo ambapo watu wengi wanaogopa nguvu za giza, laana, au mapepo, msalaba ni habari njema ya ukombozi. Waebrania 2:14–15 inathibitisha kuwa kwa kifo chake, Yesu alimharibu yule mwenye nguvu ya mauti—yaani Ibilisi—na kuwakomboa wale wote waliokuwa wakiishi katika utumwa wa hofu. Huu ni uhuru wa kweli: kwamba hatutishiwi tena na giza la kiroho, maana nuru ya msalaba imetawala. Msalaba ni kama jua linalochomoza baada ya usiku mrefu—giza haliwezi kusimama mbele yake.

4. Msalaba Waonyesha Utukufu wa Mungu Katika Udhaifu wa Binadamu

Katika mantiki ya kiungu, udhaifu si hasara bali nafasi ya ufunuo wa nguvu ya Mungu. Yesu aliteseka, alidhihakiwa, akavuliwa nguo na kutundikwa uchi kwa aibu ya hadharani. Lakini ndani ya udhaifu huo wa kutisha, ndipo Mungu alipofunua uso wake wa utukufu. Paulo aliandika kwamba “alikuwa dhaifu, lakini anaishi kwa nguvu ya Mungu” (2 Wakorintho 13:4). Msulubiwa asiye na nguvu aligeuka kuwa kitovu cha nguvu ya wokovu.

Katika 1 Wakorintho 1:18–25, Paulo anaeleza kwamba neno la msalaba ni upuuzi kwa wale wanaopotea, lakini kwetu sisi tunaookolewa ni nguvu ya Mungu. Hili ni fundisho lenye mwelekeo wa kimapinduzi kwa jamii ya leo inayozidi kuamini kuwa mafanikio hupatikana kwa ujasiri wa macho juu, ubabe, na umaarufu. Kwa msalaba, Mungu alibadili historia: nguvu halisi ilifichwa ndani ya udhaifu, na utukufu wake ukamiminika juu ya wale waliovunjika moyo.

5. Msalaba Ni Mlango wa Msamaha wa Kweli

Katika moyo wa ujumbe wa msalaba kuna msamaha ambao si wa juu juu bali wa kina na wa kweli. Yesu alipoomba, “Baba, uwasamehe, kwa maana hawajui watendalo” (Luka 23:34), hakuwa tu akitoa mfano wa rehema, bali alikuwa akifungua mlango wa msamaha kwa ulimwengu mzima. Kwa kupitia damu yake, sisi tumewekwa huru kutoka kwenye hatia na laana ya dhambi. Waefeso 1:7 inasema kwamba katika Kristo tunao ukombozi kwa damu yake, yaani, msamaha wa dhambi, sawasawa na wingi wa neema yake.

Katika jamii ambapo hatia na aibu vimekuwa mizigo inayowakandamiza wengi, msalaba unatoa ahueni ya kweli. Hakuna mwanadamu ambaye hawezi kusamehewa – iwe ni aliyefungwa jela, au aliyevunjwa moyo na maisha. Msalaba unasema, “Msamaha uko wazi kwa wote wanaokuja kwa imani.” Hii ni habari njema kwa wote waliotengwa, waliovunjika, au waliofanya makosa makubwa – kwa sababu msalaba hauulizi ukubwa wa dhambi yako, bali unakualika kwa upana wa neema ya Mungu.

6. Msalaba Unakomboa Maisha kutoka kwa Aibu na Giza

Yesu hakubeba tu dhambi zetu bali pia alijitwika aibu yetu. Katika Waebrania 12:2, tunaambiwa kuwa Yesu alivumilia msalaba “akiwa amedharau aibu,” kwa sababu ya furaha iliyowekwa mbele yake. Katika utamaduni wa Wayahudi na Warumi, kifo cha msalaba kilikuwa cha kudhalilisha zaidi – lakini Yesu aliichukua aibu hiyo kwa hiari ili sisi tupate heshima ya kuwa wana wa Mungu. Aligeuza mahali pa fedheha kuwa mahali pa ukombozi.

Leo hii, wengi wanaishi wakifichwa na aibu ya yaliyowapitia au waliyotenda. Lakini msalaba ni ushuhuda wa kuwa Yesu hakukwepa fedheha bali aliivumilia, ili sisi tusiiogope tena. Isaya 50:6–7 inamweleza mtumishi wa Bwana anayetoa mgongo wake kwa wapigao na mashavu yake kwa wanyoaji ndevu, akisema, “Sitajitia aibu, kwa maana najua sitatahayarika.” Ndivyo Kristo alivyoshinda aibu kwa kuitazama na kuikanyaga kwa jina la upendo.

7. Msalaba Unaweka Msingi wa Uumbaji Mpya

Msalaba haukuja tu kutatua tatizo la dhambi ya mtu mmoja mmoja, bali ulianzisha kazi ya Mungu ya kuumba upya ulimwengu wote. Paulo anasema katika 2 Wakorintho 5:17 kwamba mtu akiwa ndani ya Kristo amekuwa kiumbe kipya; ya kale yamepita. Huu ni mwaliko wa kushiriki katika dunia mpya ambapo upendo, haki, na amani hutawala kwa sababu msalaba umeweka msingi wa aina mpya ya uhai.

Katika Wagalatia 6:14–15, Paulo anasema kwamba hafurahii kwa lolote ila katika msalaba wa Bwana wetu Yesu Kristo, kwa njia yake dunia imeusalibiwa kwake na yeye kwa dunia. Katika tamko hilo pana kuna ukweli huu: msalaba sio tu tukio la kale, bali ni chemchemi ya mabadiliko yanayoendelea. Leo hii, tunapovaa sura ya Yesu msulubiwa, tunageuka kuwa wakala wa uumbaji mpya – familia, jamii, na mataifa yanaweza kuanza upya chini ya kivuli cha msalaba.

8. Msalaba Unaunganisha Wanadamu na Mungu Tena

Pazia la hekalu lilipopasuka kutoka juu hadi chini wakati Yesu alipokufa (Mathayo 27:51), ilikuwa ni ishara kuwa njia ya kumfikia Mungu imefunguliwa. Hapo awali, uwepo wa Mungu ulikuwa umefungwa ndani ya patakatifu pa patakatifu, lakini sasa, kwa damu ya Yesu, tunaweza kuingia kwa ujasiri mbele za Mungu (Waebrania 10:19–22). Msalaba ulivunja ukuta wa utengano uliosababishwa na dhambi.

Katika Yohana 14:6, Yesu anasema kwa ujasiri kuwa yeye ndiye njia, na kweli, na uzima; hakuna mtu ajaye kwa Baba ila kwa njia yake. Msalaba, basi, si tu njia ya wokovu bali daraja linalounganisha nafsi ya mwanadamu na moyo wa Baba wa milele. Katika dunia ya leo ambako watu wengi wanatafuta maana, kukubalika na mahali pa kupumzika kiroho, msalaba wa Yesu ndio mlango wa ushirika wa kweli na Mungu – si kwa bidii zetu bali kwa neema ya Kristo aliyetuombea hata alipokuwa anapumua pumzi za mwisho.

9. Msalaba Unaleta Umoja Mahali pa Mgawanyiko

Katika msalaba wa Kristo, Wayahudi na Mataifa waliokuwa maadui waliunganishwa kuwa mwili mmoja. Paulo anafundisha katika Waefeso 2:14–16 kwamba Kristo ndiye amani yetu, aliyewafanya wawili kuwa mmoja, na kuibomoa kuta za uadui. Kwa msalaba, aliuua huo uadui na kuumba mtu mpya – jamii mpya ya wana wa Mungu. Hii ni habari njema kwa ulimwengu unaokumbwa na migawanyiko ya kikabila, kijinsia, kitabaka na kidini.

Katika Yohana 17:21, Yesu anaomba kwamba wote waamini wawe na umoja kama yeye na Baba walivyo mmoja. Msalaba unakuwa si tu chanzo cha msamaha wa binafsi, bali pia msingi wa maelewano ya kijamii. Kanisa la kweli ni ushuhuda wa msalaba, linapovunja mipaka ya binadamu na kushuhudia upendo unaoshinda uhasama. Katika ulimwengu wetu wa sasa wenye migogoro mingi, msalaba hutualika kuishi kama familia moja – watu wa kila taifa waliounganishwa kwa damu moja.

10. Msalaba Ni Njia ya Kweli ya Ushindi wa Milele

Yesu hakushinda tu kwa kufa – alifufuka. Lakini msalaba haukuwepo kwa bahati mbaya; ulikuwa ni njia ya lazima kuelekea utukufu. Katika 1 Wakorintho 15:54–57, Paulo anatangaza kuwa “mauti imemezwa kwa kushinda” na kwamba “ushindi wetu ni kwa njia ya Bwana wetu Yesu Kristo.” Msalaba ulikuwa ni mlango wa ushindi usioweza kubadilishwa – si kwa sababu adui hakupinga, bali kwa sababu upendo ulishinda hadi mwisho.

Ufunuo 5:5–10 unatupatia picha ya Mwana-Kondoo aliyechinjwa lakini anayestahili kufungua kitabu cha hatima ya dunia – kwa maana aliuawa na kwa damu yake amewanunua watu wa kila lugha na taifa. Hii ni ithibati kwamba msalaba haukuwa kushindwa bali ndio alama ya kifalme ya Mfalme wa Milele. Katika maisha yetu, hatutegemei ushindi wa muda mfupi wa kibinadamu, bali tunashikilia msalaba kama ishara ya mwisho ya ushindi wa Mungu – wa maisha, wa tumaini, na wa ufufuo.

Hitimisho: Msalaba ni Taa ya Mbinguni Katika Giza la Dunia

Katika sura ya msalaba, dunia ilidhani imezima taa ya Mungu—lakini kumbe, ilikuwa inaanzisha mapambazuko mapya. Ndani ya maumivu, palizaliwa tumaini. Ndani ya kifo, palichanua uzima. Ndani ya aibu, palikucha heshima. Ushindi wa msalaba si wa aina ambayo dunia huutambua, lakini ni wa kina zaidi kuliko ushindi wa vita, fedha au sifa. Ni ushindi wa upendo unaojitoa, haki inayotolewa, neema inayotiririka, na uumbaji mpya unaotangazwa. Msalaba wa Yesu ni kauli ya milele kwamba uovu hauna neno la mwisho – Mungu anao.

Katika Sababu hizi Kumi, tumeona kuwa msalaba si ishara ya kushindwa bali ni ufunuo wa nguvu ya ajabu ya Mungu. Ni kupitia huduma ya kujitoa, hukumu ya dhambi, ushindi dhidi ya giza, udhaifu wa kibinadamu, msamaha wa kweli, ukombozi kutoka aibu, msingi wa uumbaji mpya, maridhiano na Mungu, umoja wa wanadamu, na hatimaye ufufuo na ushindi wa milele. Ndani ya kila sababu kuna mwaliko – si wa maarifa tu, bali wa imani. Je, utamkiri Kristo aliyeangikwa kwa ajili yako? Au utapita njia nyingine ukikwepa ishara ya upendo mkuu?

Ombi la Mwisho

Ee Baba wa milele, katika Mwanao Yesu Kristo ulinifunulia upendo usio na kifani. Katika msalaba wake, ninaona hukumu ya dhambi zangu na rehema yako ikimwagika kwa damu isiyo na doa. Nisaidie kuamini, kupokea, na kuishi chini ya kivuli cha msalaba huu wa ushindi. Nijalie kushiriki ushindi wake dhidi ya giza, na kuwa shahidi wa upendo wake katika dunia inayougua. Kwa jina la Yesu aliye hai, Amina.

Wito wa Mwisho

Je, umewahi kuiona nguvu ya upendo unaoshinda kwa kujitoa? Je, umefungwa na dhambi, aibu au hofu? Karibu ujibu mwaliko wa Yesu: Njoo msalabani, ukutane na ushindi wa Mungu.